Bejegening van betekenis: geen karwei

kookplaatHoe je met een kleine actie van betekenis kunt zijn. Ik geef training in bejegening, maar moet af en toe ook zelf weer herinnerd worden hoe weinig er nodig is voor een groot effect. Een vriendelijk gebaar kan een helende werking hebben, dat voelde ik weer aan den lijve.

Het was zo’n zaterdag dat je dacht even een klusje te kunnen doen. Heerlijk om even niet met je kop bezig te zijn, maar handen kunt laten wapperen. Lees “Bejegening van betekenis: geen karwei” verder

Een systemische kijk op zorg – een casus

De Casus. Laatst speelde ik als trainingsacteur de rol van vader van een meisje met een spierslapte. Het meisje, laten we zeggen Marlena, wordt daarvoor poli-klinisch behandeld bij een revalidatiecentrum. Marlena is vijf jaar oud. Ze is vrolijk, oefent prima mee tijdens fysiotherapie, en komt prima mee op school. Maar volgens moeder klaagt Marlena thuis vaak over pijn en vermoeidheid, en is ze onhandelbaar. Moeder is zwanger, ervaart het leven als zwaar en klaagt dat het haar allemaal teveel is en dat de hulpverlening haar te weinig helpt. Moeder heeft na lang aandringen een buggy toegezegd gekregen van een van de professionals in het team. Het team vindt eigenlijk dat dit niet had moeten gebeuren. Immers, hoe meer het meisje loopt, hoe beter dat is voor haar spieren. Mogelijkerwijs komt het meisje op termijn in een rolstoel als ze te weinig beweegt.

Het rollenspel. Ik speel de rol van vader. Lees “Een systemische kijk op zorg – een casus” verder

Beeldvorming. En hoe de wereld tot stand komt

nietsisechtmoeilijkSinds afgelopen maandag ben ik Mentor/Coach in het project Goal van de Gemeente Amsterdam i.s.m. adviesbureau Radar. Een prachtig project. Afgelopen maandag ging ik kennismaken met Ahmed (wat niet zijn echte naam is) – een matchingsgesprek. Dat vond plaats op het Islamitisch College Amsterdam, het ICA. En dit is wat ik beleefde. Lees “Beeldvorming. En hoe de wereld tot stand komt” verder