Mindfulness in de Sinaï-woestijn

woestijn1De woestijn is een perfecte plek om tot jezelf te komen. Maar ruimte en een stille omgeving maakt nog geen retraite. Je moet richting geven aan wat je doet. Je moet je intentie kennen en vragen durven stellen.

Een goede retraite is een kunst. Het programma en de dagindeling moeten innerlijke stilte faciliteren en je helpen tot jezelf te komen. Het beklimmen van de Mozesberg blijkt dat niet te dienen. Lees “Mindfulness in de Sinaï-woestijn” verder

De mind doorzien – tijdens een stilteretraite in Italië

YES_retreatAfgelopen oktober – toen ik nog geen blog had – schreef ik mijn eerste blogpost. Ik was op retraite in de hak van Zuid-Italië. Zes dagen niet praten. Wat een opgave leek, bleek een zegening. Dit is wat ik schreef op de derde dag:

Dit is wennen aan de emel, en dat is hard werken. Normaal kan ik dit niet langer dan een dag, misschien twee dagen. Dan moet ik terug naar een probleem. Dan moet er weer gewerkt worden, een issue opgelost, een pijn gevoeld, whatever. Anders is er niets gebeurd. Als ik wakker word, juich ik niet. Ik zucht. Mijn ego vindt het saai, wil beweging, wil naar huis, wil verandering. Maar de stilte doet me voelen. Ik ga terug naar de vertraging, opnieuw. En weer is er de schoonheid van deze plek, dit landgoed, deze ‘Masseria’. Nog steeds. Op dezelfde plek. Met iedere dag hetzelfde programma.

Een helikopter vliegt op en neer over het landgoed. Is het illegaal wat we doen? Funny ego, funny mind. Pas op dat je hem niet serieus neemt. Je zou hem bijna gaan geloven.