Beeldvorming. En hoe de wereld tot stand komt

nietsisechtmoeilijkSinds afgelopen maandag ben ik Mentor/Coach in het project Goal van de Gemeente Amsterdam i.s.m. adviesbureau Radar. Een prachtig project. Afgelopen maandag ging ik kennismaken met Ahmed (wat niet zijn echte naam is) – een matchingsgesprek. Dat vond plaats op het Islamitisch College Amsterdam, het ICA. En dit is wat ik beleefde.

Ik stem al jaren groen en sociaal (ondanks liberale neigingen). Niet vreemd dus, dat ik mij voor dit project heb aangemeld. Het aangekondigde bezoek op het ICA maakte mij erg nieuwsgierig omdat ik in mijn dagelijks leven nauwelijks in aanraking kom met de allochtone wereld, waar zo veel over te doen is. Maar tot mijn verbazing merkte ik hoezeer ik op mijn hoede was toen ik het schoolplein opliep. Een deel van mij had het gevoel dat ik vreemd grondgebied betrad en op mijn hoede moest zijn. Ik dacht nog terug aan onze vakantie in Egypte tussen de hoofddoeken en jalaba’s, zonder enig gevoel van onveiligheid. Toen realiseerde ik mij hoezeer de media en beeldvorming invloed hebben op mijn denken.

Wat ik ontmoette op en rond de school was iets heel anders. Op het schoolplein sprak ik een jongen aan om mij de ingang te wijzen. Ik merkte dat ik verbaasd was over zijn vriendelijkheid: “Loopt u maar even mee, ik moet er zelf ook naar toe”. Een groepje jongens op het schoolplein sprak mij aan: “Bent u zijn coach?” Ik zei: “Ik weet het niet, ik ken hem niet. Of heet jij soms Ahmed?”, zei ik, terwijl ik mij wendde tot de jongen die mij naar de ingang bracht. De jongen antwoordde van niet en noemde verlegen glimlachend zijn naam.

Aan de balie bij de ingang werd mij behulpzaam en vriendelijk de weg gewezen door een vrouw met een hoofddoek. En voor ik het wist was er een andere jongen die mij de weg wilde wijzen. Bij het Goal-lokaal aangekomen zat de mentorbegeleider te wachten met Ahmed. Die had al anderhalf uur op mij zitten wachten, omdat hij een uur eerder uit was geweest. De kennismaking verliep soepel en prettig. Ahmed was verlegen en toch communicatief. Hij wil graag beter worden in Nederlands en biologie. Volgende week ontmoet ik hem voor ons eerste gesprek.

Ik geloof en zie al heel lang: de werkelijkheid vormt zich naar het beeld. Iedere sporter heeft zijn perfecte prestatie al vele malen voor ogen gezien. En elke goede leidinggevende kent het belang van een heldere en inspirerende visie. Boeddha zei al: “It’s our mind that creates this world”.

Mijn ervaring op het ICA bevestigt wat ik eigenlijk ook al heel lang weet: wat ik zie op TV is niet de werkelijkheid. Wat een geluk. Maar wat nu, als je wél alles gelooft wat je aan beelden krijgt voorgeschoteld? En wie is er verantwoordelijk voor die beelden? Interessante vragen…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *